Dnevnik Juga Dnevne internet novine juga Srbije
Manastirište kod sela Ivanje je arheološki lokalitet na kome se nalaze ostaci pravoslavne crkve iz 13. do 14 veka.
Deleći sudbinu svog naroda, ovaj božanski hram je srušen (ne zna se kad) i pretvoren u razvaline koje i dalje okupljaju narod Ivanja da slavi Boga.
Zbog svog istorijskog, arhitektonskog i verskog značaja arheološki lokalitet Manastirište kod sela Ivanje, proglašeno je za „Kulturno dobro“ i uvedeno u centralni registar spomenika kulture u Republici Srbiji.
Aeheološki lokalitet Manastirište sa ostacima srednjovekovne crkve, nalazi se kod sela Ivanje u opštini Bojnik u Jablaničkom okrugu na obroncima planine Radan. Ili kako je navedeno u jednom zapisu iz 1880. godine:
“U sred jedne doline (u Ivanji), u lugu ima jedno crkvište, od kojeg stoji samo zid od vrata, a ostalo je porušeno.
Prema njenoj osnovi, upotrebljenom građevinskom materijalu i zanatskim postupkom kojim je crkva građena može se datovati na period 13 do 14. veka. Crkva je zidana pritesanim kamenom uz upotrebu opeka, dok ivice čine lepo obrađeni tesanici. Između priprate i naosa je ulazni otvor nekada uokviren klesanim dovratnicima.
Na severnoj strani priprate su ulazna vrata u hram, mada nije isključeno da se u hram ulazilo i sa zapadne strane. Vrata koja su bila lučno nadvišena kamenim blokom sa žlebom za učvršćivanje, koji se oslanjao na dovratnike. Ovi delovi reprezentativno zamišljenog portala danas se nalaze obrušeni u prostoru priprate.
Južno od crkve, na udaljenosti od oko 20 metar vidljiv je masivan zid od lomljenog kamena (dužine 5 m, debljine 0,60 m), koji je prema mišljenju niških arheologa najverovatnije do manastirskog kompleksa sa crkvom, na šta upućuje i toponim, možda Sv. Đorđa čije postojanje navode otkriveni izvori.
Ovaj sadržaj je deo projekta koji je sufinansirala opština Bojnik. Stavovi izneti u podržanom medijskom projektu nužno ne izražavaju stavove organa koji je dodelio sredstva.
